Analiza: Politička pozicija i lični profil Milenka Avdalovića, načelnika opštine Nevesinje

A tu leži zec !
Nov 16
3 min read

Piše se i govori da je Milenko Avdalović jedan od rijetkih lokalnih funkcionera koji je karijeru započeo sa vrlo dobrim imidžom u narodu. Kad je prvi put preuzeo funkciju načelnika, njegov pristup bio je obilježen konkretnim, vidljivim potezima — poput univerzalnih stipendija od 100 KM za sve studente, boljom komunikacijom sa građanima i pojačanom transparentnošću u prvim godinama mandata.To mu je donijelo veliki kredibilitet i široku podršku stanovništva.

Međutim, vremenom je ta slika doživjela promjenu, i to ne toliko zbog nekih spektakularnih grešaka, koliko zbog političkog okruženja u kojem funkcioniše.

1. Lični stil upravljanja

Avdalović ima reputaciju mirne, umjerene i nenametljive ličnosti.On nikada nije bio tip lidera koji udara šakom o sto ili se sukobljava sa centralom stranke, niti je ikada imao imidž političkog „ratnika“.Njegov stil više liči na administrativnog menadžera nego na političkog stratega.

Prednosti ovog stila:

manje konflikata,
održavanje stabilnosti,
prihvatljivost i “pitomost” u lokalnoj sredini,
umjerena komunikacija, bez skandala.

Mane ovog stila:

manjak autoriteta unutar stranke,
slabiji pregovarački kapacitet,
zavisnost od viših struktura.

To ga čini lokalnim liderom koji „radi svoj posao“, ali ne određuje političke tokove — već im se prilagođava.

2. Promjena kroz godine – od samostalnosti ka poslušnosti

Najveća kritika koja mu se upućuje jeste da je izgubio političku autonomiju.Dok je prvi mandat obilježio inicijativama koje su dolazile iz opštine i bile u skladu s potrebama građana, kasniji period sve više izgleda kao upravljanje po instrukcijama sa entitetskog i stranačkog nivoa.

Glavni razlozi za to:

a) SNSD-ova hijerarhija je veoma centralizovana

Načelnici nisu samostalni.Stranka funkcioniše po vertikali, i odluke se uglavnom donose u Banjaluci.Ko se suprotstavi — bude marginalizovan ili zamijenjen.

b) Lokalni budžeti su zavisni od republičkih transfera

Nevesinje nema snažnu lokalnu ekonomiju.Investicije poput puteva, rekonstrukcija ili većih projekata gotovo uvijek dolaze „odozgo“.Ako bi načelnik išao protiv republičke linije — sredstva bi presušila.

v) Stranačka disciplina je rigidna

Čak i unutar SNSD-a, ko odstupi od linije, vrlo brzo bude zamijenjen nekim lojalnijim.

U takvom okruženju, Avdalović je postao “čovjek sistema”, a manje čovjek građana.”

3. Da li ima manjak autoriteta?

Mnogi u Nevesinju smatraju da nema dovoljno političke težine da utiče na krupnije odluke.To je dijelom njegova lična crta, a dijelom rezultat političkog ambijenta.

Autoritet u maloj opštini se gradi na dva načina:

sukobljavanjem sa centralom i borbom za lokalne interese (što nosi rizike),
poslušnošću uz nadu da će se „odozgo“ sliti projekti.

Avdalović je izabrao drugi put.Iz ugla stabilnosti — razumljivo.Iz ugla lokalnog liderstva — problematično.

4. „Ali opozicija ne nudi ništa bolje“ — realna slika političkog sistema

Ovdje dolazimo do ključne poente:

Nije problem samo u Avdaloviću — problem je u političkoj strukturi RS.

I opozicija, kada osvoji vlast u nekoj opštini, vrlo brzo upadne u isti obrazac:

prilagođavanje višim strukturama,
strah od ukidanja transfera,
ulazak u stranačke nagodbe,
pojave „ugradnje“ u projekte.

U malim opštinama, projekti poput rekonstrukcija, asfaltiranja, kulturnih centara ili grantova za mlade često postaju politička valuta.I tu svi učestvuju — i pozicija i opozicija.

Zato promjena vlasti često ne donese promjenu sistema, nego samo promjenu imena ljudi koji se prilagođavaju istim pravilima.

5. Zaključak: Ko je zapravo Milenko Avdalović?

On je tipičan predstavnik lokalne političke generacije koja je započela s dobrim namjerama, ali je vremenom postala dio šire stranačke mašinerije.Nije negativac niti karijerista u ekstremnom smislu, ali nije ni lider koji može povući radikalne poteze.

Na kraju, ostaje utisak da:

radi korektno,
nije konfliktan,
nije korumpiran u mjeri kakva se često vezuje za regionalni prosjek,
ali je potpuno u funkciji stranačke hijerarhije i bez snage da donosi velike odluke samostalno.